Ik denk gewoon hardop...
Holland
Het land waar ik ben geboren en getogen.
Bekend (nog steeds als ik de Japanse toeristen van de Keukenhof mag geloven :-) ) van vooral klompen, de tulpen en water.
Sinterklaas en Pasen, 2! Kerstdagen, Koningsdag, dodenherdenking en bevrijdingsdag.
Waar ik naar school ging, mocht opgroeien, opgevoed en aangestuurd door ouders die beiden meer dan voldoende levenservaring hadden om te weten dat het leven niet alleen bestaat uit rozengeur en maneschijn.
Er werd hard gewerkt voor de dagelijkse kost, de huur en zo nu en dan een extraatje.
Pa had jarenlang 2 banen, pure noodzaak om een basis bestaan op te bouwen.
De oorlog was geweest en overleefd, Nederland was nog druk met de wederopbouw.
Hadden wij het arm? Soms wel soms niet echt. Een typisch Hollands arbeidersgezin kun je zeggen.
Ik groeide op, ik was het kind van een alleenstaande vrouw en dat in het jaar 1955. Geboren in een 1-oudergezin....foei! , mijn moeder besloot mij niet af te staan en in een kinder/meisjestehuis te laten opgroeien maar zelf te heel hard te gaan werken voor haar en mijn levensonderhoud. Schande! voor velen, So what voor anderen. Bewondering en ook respect van hen die haar echt goed kenden. Toen ik 7 was "kreeg" ik een vader, en hij een instant compleet gezin.
Ik groeide op en zonder het te weten of te beseffen werd ik scheef aangekeken door ouders van (enkele) klasgenootjes, sommige buren of wijkbewoners. Ik heb direct en indirect te maken gehad met jaloezie, afgunst, oordeel en veroordeel maar ik leefde verder in onschuld en onwetendheid samen met moeder en familie en later met mijn pleegvader, buurtjes en vrienden tot ik uiteindelijk zelf ontdekte dat de mensen om mij heen niet allemaal oprecht en eerlijk waren. Mijn ouders vonden dat namelijk beter dat mij vooraf met hun inzicht en mening beïnvloeden.
In mijn pubertijd kreeg ik voor het eerst en bewust te maken met "immigranten". Indonesische schoolvriendinnetjes (wat waren wij jaloers op hun prachtige donkere haren en warme huidskleur en Spaanse (in onze ogen waanzinnig knappe) zonen van vaders die in Nederland een toekomst zochten, nadat zij jarenlang een schamel bestaan hadden geleefd in hun vaderland tot zij in contact kwamen met onder andere Nederlanders die de Spaanse zon en warmte ontdekt hadden als vakantie bestemming. Spotgoedkoop, bijna altijd prachtig weer en een bevolking die ons warm ontving en onthaalde.
Gedurende een aantal jaren onze vaste vakantie bestemming. Pa had door loeihard werken en ondersteund door mijn moeder een degelijk bestaan opgebouwd waardoor wij ook 1 x per jaar op vakantie konden. Met het vliegtuig nog wel en 3 weken lang!
Ik groeide verder op en mijn Spaanse en Indonesische en Surinaamse vriendinnen ook. Ik ging de deur uit, ben getrouwd, gescheiden en opnieuw getrouwd. Een lieve dochter heeft ons leven 28 jaar geleden verrijkt en ik heb zoals dat gaat ook weer afscheid genomen van mijn ouders en veel familie.
De laatste jaren is er iets veranderd, een proces wat langzaam is gegroeid en een enorme omvang heeft aangenomen.
Ik ben geen geleerde, hoog opgeleide of intellectueel gevormde vrouw. Ik ben niet bereisd en heb ook niet de behoefte om de wereld te verkennen. Ik gun het iedereen van harte die deze wens wel heeft en het reizen in het bloed heeft zitten.
Mijn persoonlijke wereld is dus niet mondiaal of intercontinentaal gevoed. Ik heb, denk ik, genoeg aan Nederland en alles wat dit land mij te bieden heeft..Ook al zit ik wel eens stiekem te denken aan hoe het leven zou zijn als ik in Australië of Nieuw Zeeland zou wonen of geboren zou zijn in Zwitserland of Spanje of..jeetje..Luxemburg??
Wanneer keek ik voor het eerst door het venster naar de rest van de wereld ? Radio? Nee, dat was een audio wereld met vooral Nederlands nieuws, hoorspelen, toneelspel, cabaret etc.. Het spaarzame nieuws en informatie uit het buitenland bleef voor mij lange tijd een onbekende en soms spannende wereld waar ik verder niets mee had. Dat was in de jaren vijftig en zestig. De televisie kwam in ons leven en daarmee ook een groter deel van de wereld. Er ging een raam en letterlijk een wereld voor mij open.
Tot op dat moment bestond mijn wereld uit continenten, landen, woestijnen, oerwouden, bergen, zee, vooral uit boeken.
Daar woonden ook mensen maar hoe deze mensen leefden en hoe zij eruit zagen? Ik had geen idee.
Natuurlijk leerden we op school over ontdekkingsreizigers en hoe zij continenten ontdekten. Over religies, oorlog en over vrede. Godsdienstles was voor mij 1 en al mythologie, verhalen waar ik geboeid naar luisterde.
Waarom mag Nederland niet gewoon Nederland blijven?
Waarom mag een Nederlander niet langer trots zijn op geschiedenis, cultuur en tradities.
Waarom moet Nederland buigen en breken (uitvergrootte context natuurlijk) onder een verleden wat al eeuwenlang bekend en erkend is.
Waarom moet Nederland perse een smeltkroes van culturen zijn of worden?
Waarom moet er van alles en zoveel veranderen waardoor de fundering van Nederland op drijfzand lijkt te rusten.
Waarom voelen zoveel mensen zich ineens gediscrimineerd ook als ze zelf worden aangesproken op gedrag of handelwijze wat niet in overeenstemming is met de grondwet of doodgewoon de sociale regels van ons bestaan.
Wat betekend het woord discriminatie?
"Het maken van ongeoorloofd onderscheid.
Ook wel: Het slecht behandelen van mensen.
Is Nederland misschien toch iets te smal om zich nog langer groot te voelen en haar bestaansrecht ongewijzigd te handhaven in cultuur, traditie en sociale overtuiging?
Is het gevaarlijk om gewon Nederlander te willen zijn en blijven?
Waarom voelen veel mensen zich tegenwoordig regelmatig "geknecht"in woord en daad?
Waarom wordt ik vrijwel dagelijks onaangenaam getroffen als ik luister naar de radio of via internet en televisie het landelijk en wereldnieuws tot mij neem.
Ik heb niets tegen mensen van welke komaf dan ook.
Ik heb wel iet tegen mensen die willens en weten de wet overtreden of met leugens en bedrog zichzelf proberen te verrijken ten koste van hun medemens.
Ik heb iets tegen de cultuur "verdeel en heers" en tegen het spel "list en bedrog"
Ik heb iets tegen de Marokkaanse oplichter en de Turkse inbreker. Ik heb ook iets tegen de Nederlandse Drugsmokkelaar of de Spaanse fraudeur.
Wanneer is het begonnen?
Die verbazingwekkende, verbijsterende, teleurstellende en overbodige, veel te ver gaande discussie over het uiterlijk van 1 van de hoofdrolspelers van wat ooit is ontstaan als een kinderfeest en volgens de overgrote meerderheid van de bevolking ook een feest wat niemand weg zet, niemand kwaad wil doen of doet, niemand kwetst of wil kwetsen.
Oke ik geef toe..er zijn een paar liedjes in ongewijzigde versie waarvan het taalgebruik doet vermoeden dat die zijn bedacht in een tijd dat de blanken nog niet veel wisten van bevolkingsgroepen buiten Europa. Zoals de blonde jonge vrouw ontdekte die jaren geleden voor het eerst in haar leven te maken kreeg met Spaanse moeders die aan haar haren wilden voelen of dat witte/blonde haar wel echt was. (persoonlijke ervaring van ruim 45 jaar geleden)
Ik mag hopen dat wij ons kerstfeest zoals we dit al jaren kennen toch nog lang mogen vieren.
Kerstmis bestaat toch nog wel? Ik vraag het maar even.
Holland
Het land waar ik ben geboren en getogen.
Bekend (nog steeds als ik de Japanse toeristen van de Keukenhof mag geloven :-) ) van vooral klompen, de tulpen en water.
Sinterklaas en Pasen, 2! Kerstdagen, Koningsdag, dodenherdenking en bevrijdingsdag.
Waar ik naar school ging, mocht opgroeien, opgevoed en aangestuurd door ouders die beiden meer dan voldoende levenservaring hadden om te weten dat het leven niet alleen bestaat uit rozengeur en maneschijn.
Er werd hard gewerkt voor de dagelijkse kost, de huur en zo nu en dan een extraatje.
Pa had jarenlang 2 banen, pure noodzaak om een basis bestaan op te bouwen.
De oorlog was geweest en overleefd, Nederland was nog druk met de wederopbouw.
Hadden wij het arm? Soms wel soms niet echt. Een typisch Hollands arbeidersgezin kun je zeggen.
Ik groeide op, ik was het kind van een alleenstaande vrouw en dat in het jaar 1955. Geboren in een 1-oudergezin....foei! , mijn moeder besloot mij niet af te staan en in een kinder/meisjestehuis te laten opgroeien maar zelf te heel hard te gaan werken voor haar en mijn levensonderhoud. Schande! voor velen, So what voor anderen. Bewondering en ook respect van hen die haar echt goed kenden. Toen ik 7 was "kreeg" ik een vader, en hij een instant compleet gezin.
Ik groeide op en zonder het te weten of te beseffen werd ik scheef aangekeken door ouders van (enkele) klasgenootjes, sommige buren of wijkbewoners. Ik heb direct en indirect te maken gehad met jaloezie, afgunst, oordeel en veroordeel maar ik leefde verder in onschuld en onwetendheid samen met moeder en familie en later met mijn pleegvader, buurtjes en vrienden tot ik uiteindelijk zelf ontdekte dat de mensen om mij heen niet allemaal oprecht en eerlijk waren. Mijn ouders vonden dat namelijk beter dat mij vooraf met hun inzicht en mening beïnvloeden.
In mijn pubertijd kreeg ik voor het eerst en bewust te maken met "immigranten". Indonesische schoolvriendinnetjes (wat waren wij jaloers op hun prachtige donkere haren en warme huidskleur en Spaanse (in onze ogen waanzinnig knappe) zonen van vaders die in Nederland een toekomst zochten, nadat zij jarenlang een schamel bestaan hadden geleefd in hun vaderland tot zij in contact kwamen met onder andere Nederlanders die de Spaanse zon en warmte ontdekt hadden als vakantie bestemming. Spotgoedkoop, bijna altijd prachtig weer en een bevolking die ons warm ontving en onthaalde.
Gedurende een aantal jaren onze vaste vakantie bestemming. Pa had door loeihard werken en ondersteund door mijn moeder een degelijk bestaan opgebouwd waardoor wij ook 1 x per jaar op vakantie konden. Met het vliegtuig nog wel en 3 weken lang!
Ik groeide verder op en mijn Spaanse en Indonesische en Surinaamse vriendinnen ook. Ik ging de deur uit, ben getrouwd, gescheiden en opnieuw getrouwd. Een lieve dochter heeft ons leven 28 jaar geleden verrijkt en ik heb zoals dat gaat ook weer afscheid genomen van mijn ouders en veel familie.
De laatste jaren is er iets veranderd, een proces wat langzaam is gegroeid en een enorme omvang heeft aangenomen.
Ik ben geen geleerde, hoog opgeleide of intellectueel gevormde vrouw. Ik ben niet bereisd en heb ook niet de behoefte om de wereld te verkennen. Ik gun het iedereen van harte die deze wens wel heeft en het reizen in het bloed heeft zitten.
Mijn persoonlijke wereld is dus niet mondiaal of intercontinentaal gevoed. Ik heb, denk ik, genoeg aan Nederland en alles wat dit land mij te bieden heeft..Ook al zit ik wel eens stiekem te denken aan hoe het leven zou zijn als ik in Australië of Nieuw Zeeland zou wonen of geboren zou zijn in Zwitserland of Spanje of..jeetje..Luxemburg??
Wanneer keek ik voor het eerst door het venster naar de rest van de wereld ? Radio? Nee, dat was een audio wereld met vooral Nederlands nieuws, hoorspelen, toneelspel, cabaret etc.. Het spaarzame nieuws en informatie uit het buitenland bleef voor mij lange tijd een onbekende en soms spannende wereld waar ik verder niets mee had. Dat was in de jaren vijftig en zestig. De televisie kwam in ons leven en daarmee ook een groter deel van de wereld. Er ging een raam en letterlijk een wereld voor mij open.
Tot op dat moment bestond mijn wereld uit continenten, landen, woestijnen, oerwouden, bergen, zee, vooral uit boeken.
Daar woonden ook mensen maar hoe deze mensen leefden en hoe zij eruit zagen? Ik had geen idee.
Natuurlijk leerden we op school over ontdekkingsreizigers en hoe zij continenten ontdekten. Over religies, oorlog en over vrede. Godsdienstles was voor mij 1 en al mythologie, verhalen waar ik geboeid naar luisterde.
Waarom mag Nederland niet gewoon Nederland blijven?
Waarom mag een Nederlander niet langer trots zijn op geschiedenis, cultuur en tradities.
Waarom moet Nederland buigen en breken (uitvergrootte context natuurlijk) onder een verleden wat al eeuwenlang bekend en erkend is.
Waarom moet Nederland perse een smeltkroes van culturen zijn of worden?
Waarom moet er van alles en zoveel veranderen waardoor de fundering van Nederland op drijfzand lijkt te rusten.
Waarom voelen zoveel mensen zich ineens gediscrimineerd ook als ze zelf worden aangesproken op gedrag of handelwijze wat niet in overeenstemming is met de grondwet of doodgewoon de sociale regels van ons bestaan.
Wat betekend het woord discriminatie?
"Het maken van ongeoorloofd onderscheid.
Ook wel: Het slecht behandelen van mensen.
Is Nederland misschien toch iets te smal om zich nog langer groot te voelen en haar bestaansrecht ongewijzigd te handhaven in cultuur, traditie en sociale overtuiging?
Is het gevaarlijk om gewon Nederlander te willen zijn en blijven?
Waarom voelen veel mensen zich tegenwoordig regelmatig "geknecht"in woord en daad?
Waarom wordt ik vrijwel dagelijks onaangenaam getroffen als ik luister naar de radio of via internet en televisie het landelijk en wereldnieuws tot mij neem.
Ik heb niets tegen mensen van welke komaf dan ook.
Ik heb wel iet tegen mensen die willens en weten de wet overtreden of met leugens en bedrog zichzelf proberen te verrijken ten koste van hun medemens.
Ik heb iets tegen de cultuur "verdeel en heers" en tegen het spel "list en bedrog"
Ik heb iets tegen de Marokkaanse oplichter en de Turkse inbreker. Ik heb ook iets tegen de Nederlandse Drugsmokkelaar of de Spaanse fraudeur.
Wanneer is het begonnen?
Die verbazingwekkende, verbijsterende, teleurstellende en overbodige, veel te ver gaande discussie over het uiterlijk van 1 van de hoofdrolspelers van wat ooit is ontstaan als een kinderfeest en volgens de overgrote meerderheid van de bevolking ook een feest wat niemand weg zet, niemand kwaad wil doen of doet, niemand kwetst of wil kwetsen.
Oke ik geef toe..er zijn een paar liedjes in ongewijzigde versie waarvan het taalgebruik doet vermoeden dat die zijn bedacht in een tijd dat de blanken nog niet veel wisten van bevolkingsgroepen buiten Europa. Zoals de blonde jonge vrouw ontdekte die jaren geleden voor het eerst in haar leven te maken kreeg met Spaanse moeders die aan haar haren wilden voelen of dat witte/blonde haar wel echt was. (persoonlijke ervaring van ruim 45 jaar geleden)
Ik mag hopen dat wij ons kerstfeest zoals we dit al jaren kennen toch nog lang mogen vieren.
Kerstmis bestaat toch nog wel? Ik vraag het maar even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten