woensdag 11 juli 2018

De eerste helft

van 2018 is een feit.
Sjonge wat heeft het gevroren, en wat heeft het geregend in de eerste periode van dit jaar.
De griep sloeg ook weer eens toe in CasaTT wat heet..tot 2 x toe zelfs met een lichte infectie van de rechter long ...ja alle details tellen mee.
Mijn Linkerknie deed het de eerste helft verrassend leuk. Weinig last en de dagen dat er werd geprotesteerd van binnen waren prima te dragen met behulp van een eenvoudige knie bescherming.
De longen vroegen om iets meer..2x een Antibiotica kuur.
Onze kids voelen zich wonderwel thuis in Monster tegenwoordig. Een heerlijk huisje met nog het nodige te doen maar dat maakt het juist zo mooi. Elke stap maakt het huis meer en meer een Thuis.
Beiden druk met werk, sporten (vooral op het water) en een goed gevuld sociaal leven.
Ons sociaal leven heeft een kleine maar aangename wending gekregen. Kleine aanpassing in het "vriendenbestand" en dat voelt goed zo.

En dan stomen we door richting voorjaar en begint er een letterlijk zonnige periode.
Voor mij de nodige evenementen en helaas ook een paar annuleringen o.a. vanwege de luchtwegen. Soms moet het zo zijn ook al is het niet mijn eerste keus. Er blijft altijd genoeg over om de beentjes te blijven strekken.
Mijn Zumba/Dance/SALSATION® instructeur ontwikkeld en groeit in een razend tempo! Geweldig om te volgen...ook letterlijk! In de tweede helft gaan haar uren definitief over en begint voor mij dus ook een nieuw tijdperk wat betreft dansen/sportief bezig blijven.
Er zijn ook wat ingrijpende gebeurtenissen geweest die van invloed hebben gehad op mijn leven. zowel in positief als negatief opzicht. Leermomenten en processen noem ik ze, want er zit altijd een boodschap in de ervaringen en ik pak ze op, 1 voor 1. Ik leer mezelf daardoor steeds weer NOG beter kennen en ook wat betreft het toetsen van mijn persoonlijke competenties heb ik niet te klagen.
Nou heeft mijn vader met name mij altijd geleerd dat mijn kwetsbaarheid ook mijn kracht kan zijn en dat ik in balans ben als ik mijn kracht kan gebruiken om kwaliteiten te versterken, en mijn psychotherapeut was het daar van ganse harte mee eens..Echt een levenslange uitdaging !
Daarnaast ben ik niet in staat om te huichelen en staat hypocriet gedrag niet in mijn cv vermeld...dat maakt het soms best lastig om de weg van het midden te bewandelen..NOG een uitdaging..toe maar!
Ontdekken dat niet iedereen is wat hij of zij pretendeert te zijn is soms lastig te verteren. Het blijft altijd laveren tegen de wind in en soms overhellend kiezen voor de wijze weg van vermijding en ontwijken..en boy...wat heb ik daar een hekel aan. Liever stoot ik mijn toch niet al te grote reukorgaan een keer extra maar altijd in de wetenschap dat ik hier zelf voor kies door een confrontatie aan te gaan of te zeggen wat door anderen ingeslikt wordt. En dat terwijl in absoluut een conflict vermijdend persoontje ben..Liever de rol van de mediator, de bemiddelaar, de bruggenbouwer. Maar het leven bepaald soms gewoon net even anders.
Ik stap met vertrouwen (in mezelf) en met een kleine maar mooie vriendenkring de tweede helft van 2018.  Net weer iets onafhankelijker omdat ik weer iets meer op mezelf durf te vertrouwen. Mijn spirituele leven loopt keurig parallel..Ik maak er momenteel minder gebruik van dan voorheen en als ik er gebruik van maak is het in dienst van hen die het nodig hebben en dat is goed zo.
Ik vind het belangrijker dat de mensen die ik in het verleden een stukje op weg mocht helpen weten dat hun vertrouwen in mij terecht is.

Zo, dat was het weer...hardop nadenken via de virtuele wereld.
Terug naar de realiteit...mijn Telfort abonnement bijstellen!
Have a nice life <3